Six Word Story

Toen Zilverlokje nog Goudlokje heette.

Hersenkronkel 1

Laat ik dit verhaal maar met een vliegende start en een heleboel actie uit de startblokken schieten door met de vraag der vragen te beginnen; waarom leven wij? Niemand weet met welke reden we op deze aarde gezet zijn. En als ik de verschillende milieu-instanties moet geloven zijn wij mensen niet al te goed voor onze planeet, dus waarom zijn wij dan hier? Sommige mensen gaan er aan onder door en andere zoeken hun onheil in geloof in hogere machten. Ik heb in ieder geval een theorie die ik met jullie wil delen, over de verschillen tussen mensen in hun omgang met dit eeuwenoude vraagstuk. Je hebt namelijk een groep mensen die dingen pas begrijpen als er enige vorm van nut aan zit, de pessimisten. Optimisten daarentegen breken hun hoofd ook over deze vraag maar leven meer in het nu. Seize the day. Carpe diem. Pluk de dag. Ze kunnen zichzelf makkelijker distantiëren van de onwetendheid dat het leven is en zien daardoor ook makkelijker schoonheid in kleine dingetjes. En al die kleine dingetjes opgeteld maakt het levenspad dragelijk genoeg om te bewandelen zonder de bestemming te weten; omdat ze van de bloemen langs de weg genieten. Ze plaatsen de reis boven de bestemming. Waar pessimisten daarentegen zo gefocust zijn op de bestemmingen dat ze vergeten te genieten van al het moois wat in het heden om hen heen gebeurd.

'I need a dollar' het vervolg...

Ik merk dat mode- en beautyblogs enorme mate van aftrek vinden bij het hedendaagse vrouwvolk en aangezien ik volgens mij in het algemeen de enige ben die aftrekt op mijn blog (no pun intended), dacht ik: laat ik zelf ook eens een poging wagen (Voor de duidelijkheid: een mode blog schrijven, niet aftrekken). Buiten dat zal dit blog onderdeel zijn van een campagne voor een wedstrijd op vice.com, om ondergetekende aan een heleboel kleding te helpen. Westside muthafuckaaaaa! 

How To Beat The Assassins Of Essence

Aangezien ik in mijn eigen fantasie al een paar jaartjes mee draai binnen de wereld van de high fashion en haute couture kan ik zeggen dat we alle bombarie nu wel gehad hebben en terug moeten naar de essentie: less is more. Het volk snakt naar duidelijkheid binnen deze chaos die wij de ‘huidige maatschappij’ noemen. Buiten dat merk ik dat er veel te veel laggards rondlopen. Vandaar dat mijn deelname aan deze wedstrijd hoger staat dan alleen het willen winnen van deze kleding. Ik zie dit als een heropvoeding voor al jullie fashioniesta’s die anders zeggen. Ik heb dan ook één ding tegen jullie te zeggen: jullie horen er niet bij! Het gaat binnen de wereld van de High Fashion om de accenten die je aanbrengt. Men krijgt binnen de huidige maatschappij steeds vaker en steeds meer prikkels van buitenaf te verduren waardoor het makkelijk is om juist die dingen die er echt toe doen over het hoofd te zien. Men moet met hun neus op de feiten gedrukt worden.

Dit specifieke item komt uit de collectie ‘Teach Me How To Haute Couture’. Ik wilde het heel naturel houden en dat is volgens mij wel gelukt. De manier waarop het model in de ruimte geplaceerd is en de houding die hij aan neemt is naar mijn mening het toonbeeld voor de hedendaagse Haute Couture. Het is alsof hij een is met de ruimte om hem heen, maar tegelijkertijd kan de aanschouwer geen kant op en wordt al haar aandacht door een specifiek accent opgeëist. Het is natuurlijk. Het is puur en wel het aller belangrijkst; het is de essentie en daarbij denk ik zelfs wel de essentie van het leven.

Het multi-talent uit de Renaissance, Leonardo Da Vinci, zei ooit: "de kunstenaar is zo goed als zijn werk". En ik kan me hierin wel vinden. Ik bedoel iedereen kan een paar lappen stof aan elkaar naaien en het kleding noemen, maar om het werkelijk tot een kunstvorm te verheven is een bepaalde vakbekwaamheid voor nodig. Met de naaimachine als instrument die je met dezelfde finesse moet bespelen als een conservatorium afgestudeerde. Daarbij ook kijkend naar de compositie en rekening houdend met de gulden snede. Maar boven alles, en hiermee wil ik afsluiten, is het liefde. Dank jullie wel.

You like? Ga dan naar de volgende link, like mijn foto en help mij bij het winnen van $4000$ Euro aan kleding!:

http://www.vice.com/nl/read/arme-student-hier-win-je-gigantisch-veel-kleding/69734


Vorige blog: 'I need a dollar'

SIX WORD STORY

Ik mis haar op mijn penis

I need a dollar

Ik kom er maar gewoon voor uit (Nee, niets over mijn seksuele voorkeur of geaardheid; shout out naar Joost). Ik heb op dit moment geen geld. En met geen geld bedoel ik; niks. Nopes. Nada. Oftewel een broke ass (dus niet ‘back’) motherfucker. Op zich geen probleem, want ik leef thuis. Dus de basisvoorwaarden om een beetje normaal de dag door te komen zoals eten, een dak boven je hoofd en een Playstation 3 zijn aanwezig. Wat ik probeer te zegen is: “I’ll manage”. Dus mama; geen zorgen, de prostitutie ben ik nog een lange weg van verwijderd. Wat op zich ironisch is want als er nu dames zijn die tegen me zeggen dat ze geld over hebben om seks met mij te hebben zou ik het waarschijnlijk doen. Dus voor de mensen die teleurgesteld waren de optie is er gewoon nog ik probeer alleen te zeggen dat geld toch nog een minder grote factor blijft in de keuzes die ik op dit moment maak… Oké, let’s move on shall we?

Ik ben een positief ingesteld persoon (glas half vol en die dingen) en ik kijk er naar mijn huidige situatie en ik heb verder geen schulden of wat dan ook (Naja als we dan toch helemaal eerlijk zijn; op de 2 euro 73 na, die ik op mijn OV kaart in de min sta omdat heel dat systeem fucked is. Een geheel ander verhaal waar ik het niet over wil hebben, althans niet nu), verder ben ik kern gezond, dus op mijn financiële situatie na is mijn leven ‘fucking great’. Dus hier is het moment dat ik mezelf afvraag wat het nut is van al hetgeen wat ik hierop voorgaand geschreven heb. Wat is nou precies het punt wat je probeert te maken Joshua (een vraag die ik heel vaak hoor)? Aan de andere kant vind ik het zonde om nu nog te stoppen, dus laten we gewoon maar doorgaan en kijken of de clue zich al schrijvenderwijs aan ons openbaard.

Ik ben op dit moment (tussen het schrijven door) een grote schoonmaak aan het houden op mijn kamer en dat betekent dat ik heel wat kleren door mijn handen laat gaan. En als je dan in zoveelste spijkerbroek een gat ontdekt en het zoveelste kledingstuk op de stapel ‘verf/klus’ kleding verdwijnt kom je tot de conclusie dat je nieuwe kleren nodig hebt. En met die conclusie komt de bittere pil dat je er geen geld voor hebt. Een hoogstwaarschijnlijk eeuwen oud dilemma, wat zelfs de beste overkomen zal zijn. Ik kan me namelijk zo voorstellen dat Jezus tijdens zijn zoektocht naar... wat dan ook (waar zocht hij eigenlijk naar? Volgens het (g)heilige testament is de goede heer/beste man gestorven voor onze zonden, waar ik hem dankbaar voor ben want ik zondig maar al te graag en met mij genoeg andere aangezien het gedeelte van “het eeuwige leven” minder goed gelukt is, waardoor we wel moeten zondigen om alles uit dit korte leventje te halen). Maar ik kan me zo voorstellen dat er momenten waren tijdens zijn missie dat er geen geld was om zichzelf iedere dag in een nieuw gewaad te hijsen. Echter lijkt er geen werkgever te zijn die mij tegemoet komt in mijn uiterst nobele zoektocht naar werk. To be continued…

You like? Ga dan naar de volgende link, like mijn foto en help mij bij het winnen van $4000$ Euro aan kleding!:

http://www.vice.com/nl/read/arme-student-hier-win-je-gigantisch-veel-kleding/69734

A comment worth sharing

Life is about overdoing yourself and the fear of not overdoing yourself

If you're talking, shut up! If you're standing, sit down! If you're busy, make time! Oh, and did I mention shut up and listen?!