Pagina's

dinsdag 11 september 2012

'I need a dollar' het vervolg...


Ik merk dat mode- en beautyblogs enorme mate van aftrek vinden bij het hedendaagse vrouwvolk en aangezien ik volgens mij in het algemeen de enige ben die aftrekt op mijn blog (no pun intended), dacht ik: laat ik zelf ook eens een poging wagen (Voor de duidelijkheid: een mode blog schrijven, niet aftrekken). Buiten dat zal dit blog onderdeel zijn van een campagne voor een wedstrijd op vice.com, om ondergetekende aan een heleboel kleding te helpen. Westside muthafuckaaaaa! 


How To Beat The Assassins Of Essence

Aangezien ik in mijn eigen fantasie al een paar jaartjes mee draai binnen de wereld van de high fashion en haute couture kan ik zeggen dat we alle bombarie nu wel gehad hebben en terug moeten naar de essentie: less is more. Het volk snakt naar duidelijkheid binnen deze chaos die wij de ‘huidige maatschappij’ noemen. Buiten dat merk ik dat er veel te veel laggards rondlopen. Vandaar dat mijn deelname aan deze wedstrijd hoger staat dan alleen het willen winnen van deze kleding. Ik zie dit als een heropvoeding voor al jullie fashioniesta’s die anders zeggen. Ik heb dan ook één ding tegen jullie te zeggen: jullie horen er niet bij! Het gaat binnen de wereld van de High Fashion om de accenten die je aanbrengt. Men krijgt binnen de huidige maatschappij steeds vaker en steeds meer prikkels van buitenaf te verduren waardoor het makkelijk is om juist die dingen die er echt toe doen over het hoofd te zien. Men moet met hun neus op de feiten gedrukt worden.



Dit specifieke item komt uit de collectie ‘Teach Me How To Haute Couture’. Ik wilde het heel naturel houden en dat is volgens mij wel gelukt. De manier waarop het model in de ruimte geplaceerd is en de houding die hij aan neemt is naar mijn mening het toonbeeld voor de hedendaagse Haute Couture. Het is alsof hij een is met de ruimte om hem heen, maar tegelijkertijd kan de aanschouwer geen kant op en wordt al haar aandacht door een specifiek accent opgeëist. Het is natuurlijk. Het is puur en wel het aller belangrijkst; het is de essentie en daarbij denk ik zelfs wel de essentie van het leven.

Het multi-talent uit de Renaissance, Leonardo Da Vinci, zei ooit: "de kunstenaar is zo goed als zijn werk". En ik kan me hierin wel vinden. Ik bedoel iedereen kan een paar lappen stof aan elkaar naaien en het kleding noemen, maar om het werkelijk tot een kunstvorm te verheven is een bepaalde vakbekwaamheid voor nodig. Met de naaimachine als instrument die je met dezelfde finesse moet bespelen als een conservatorium afgestudeerde. Daarbij ook kijkend naar de compositie en rekening houdend met de gulden snede. Maar boven alles, en hiermee wil ik afsluiten, is het liefde. Dank jullie wel.


You like? Ga dan naar de volgende link, like mijn foto en help mij bij het winnen van $4000$ Euro aan kleding!: